Klasyka i awangarda czyli na tropie tajemniczych nuty smakowych

Nasze dwie ostatnie nowości przed świętami to przedstawicielki kawowej klasyki i awangardy. Zanim przejdę do drugiej i głównej bohaterki tej krótkiej opowieści, kilka słów o z dawna przez wielu oczekiwanej arabice z najbardziej kawowo znanego i uznanego w Etiopii regionu Yirgacheffe. Obrabiana na mokro Yirgacheffe to symbol czystości kawowego stylu w najlepszym wydaniu. Jeśli kojarzy się wam z kawą gładką, zwiewną i delikatną, pobudzająca kwiecistym aromatem, a w smaku łącząca czekoladę i cytrusy, najczęściej limonkę lub cytrynę, to macie absolutny kawowy słuch. 

Nasza pierwsza nowa kawa - Etiopia Chelchele - pochodzi z mikroregionu Yirgacheffe który nazywa się Werka Chelchele i rosła na niebagatelnej nawet jak na Etiopię wysokości 2000 – 2350 m. 

Jest jaśminowa w aromacie, gładka i kremowa w konsystencji, a w smaku łączy morelowo - brzoskwiniową słodycz z czekoladą i skórką cytrynową.  

O ile Yirgacheffe to kawowy Mozart, kawy z Kolumbii, jak już kiedyś wspominałem, często zaskakują nieortodoksyjnymi profilami smakowymi. Najciekawsze kawowo regiony Kolumbii to leżące na zachodzie kraju Cauca, Huila, Narino i Tolima. 

Powyżej krajobrazy z kolumbijskiego regionu Huila

Kiedy przychodzą do nas próbki zamówionych kolumbijskich kaw nigdy nie wiem, czego się spodziewać – bogactwo profili smakowych jest tak ogromne, że może się zdarzyć naprawdę wszystko. Czasami na cupping zapraszam Gartha - zaprzyjaźnionego Australijczyka, którego kubki smakowe kształtowała rodzinna tradycja winiarska. Garth prowadzi bardzo ciekawego bloga, w którym pisze o Warszawie z perspektywy australijskiego expata.

 Od pierwszego kontaktu z językiem Kolumbia Oporapa (Oporapa to miasteczko w regionie Huila) zrobiła na mnie niesamowite wrażenie. Zalała mnie przetaczająca się powoli fala słodkiej papai, a po dłuższej chwili doszły do tego lekko imbirowe biszkopty i grejpfrut w końcówce. Dziwna, a zarazem fascynująca i bardzo spójna smakowa konstrukcja. Ale było jeszcze coś – coś trudnego do nazwania, słodkiego i warzywnego w charakterze. Garth stawiał na szczypiorek, dla mnie był to bardziej smak skarmelizowanych porów, takich, co to wiecie, straciły już ostrość, a nabrały charakterystycznej słodyczy. 

 

Ale do końca przekonany nie byłem, więc szukałem dalej. W kawie możemy się natknąć na najróżniejsze smaki. Najczęściej spotykamy czekoladę, karmel, orzechy – włoskie, laskowe, pekany i tak dalej, no i oczywiście owoce – cytrusy, porzeczki, maliny, truskawki, mango, ananasy i kilkadziesiąt innych. Zdarzają się też warzywa – są na przykład kawy z ewidentną pomidorową nutą, o czym zresztą sami wkrótce będziecie się mogli przekonać. Z tymi najbardziej oczywistymi smakami wytrenowany mózg nie ma problemu – język poprzez neuronową sieć przekazuje informację, a ten błyskawicznie generuje odpowiednią nazwę. 

Ze smakiem ukrywającym się w Oporapie nasze mózgi miały kłopot, co było zarazem irytujące i intrygujące. Mijały kolejne minuty, kawa stygła, a my docieraliśmy do coraz bardziej zakurzonych w pamięci smakowych doznań. No i wreszcie znalazłem te drzwi co trzeba. Zawitałem pamięcią do niedzielnego poranka kilka lat temu i ciasta marchewkowego zamówionego w warszawskiej kawiarni, która już nie istnieje. To był dokładnie ten smak – okrągły, słodki i trochę korzenny. Garth spróbował kawy jeszcze raz i powiedział – „Jeśli to ciasto marchewkowe miało posypkę ze słodkiego szczypiorku, to pełna zgoda.” Fascynująca i niepowtarzalna kawa – jestem bardzo ciekawy, co wy w niej znajdziecie.